ในประเทศจีนมี 4 ฤดูกาลแยกกันอย่างชัดเจน อุณหภูมิก็มีความแตกต่างกันมากทั้งระหว่างภาคใต้และภาคเหนือ ทางภาคใต้มีอากาศร้อน ทางภาคเหนือมีอากาศหนาว ฤดูร้อนส่วนใหญ่จะพบกับปัญหาฝนตกชุก ส่วนบริเวณตะวันตกเฉียงใต้ จวบไปจนถึงบริเวณตะวันตกเฉียงเหนือ เป็นเขตซึ่งมีอุณหภูมิกับความชื้นแตกต่างกัน ทำให้พืชที่สามารถปลูกนำมาบริโภคได้ในแต่ละบริเวณจึงมีความแตกต่างกันไป
สำหรับในเรื่องของผลไม้ ประเทศจีนมีการปลูกผลไม้แทบทุกภูมิภาคของประเทศ โดยผลผลิตที่มีชื่อเสียง คือ เช่น สาลี่หอม กับแคนตาลูป จากเขตซินเจียง , แอ๊ปเปิ้ลแห่งเมืองเยียนไถ , องุ่นของมณฑลซานซี , ส้มจากมณฑลเสฉวน , ลิ้นจี่ของมณฑลฝูเจี้ยน , สตรอเบอรี่ ลำไย ส้มโอของเขตก่วงซี-จ้วง โดยในแต่ละปีดินแดนมังกรแห่งนี้ สามารถสร้างปริมาณผลผลิตจากผลไม้ทั้งสิ้นจำนวนกว่า 60 ล้านตัน โดยพื้นที่ซึ่งสามารถให้ผลผลิตได้สูงที่สุดคือ มณฑลซานตง ตามด้วย มณฑลเหอเป่ย
เมื่อมีการใช้นโยบายในปี พ.ศ. 2521 จึงทำให้การผลิตผลไม้ของจีนมีอัตราเพิ่มขึ้นอย่างก้าวกระโดด โดยการปลูกผลไม้มีจำนวนมาก โดยจัดเป็นอันดับ 3 ของการเพาะปลูกทั้งหมด โดยเป็นประเทศผลิตแอปเปิล กับลูกแพร์มากที่สุดในโลก อีกทั้งยังมีการปลูกผลไม้สายพันธ์ส้มเป็นอันดับ 3 ของโลก นอกจากนี้ยังเป็นประเทศบริโภคผลไม้มากที่สุดในโลกอีกด้วย โดยปริมาณการผลิตผลไม้ที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องสัมพันธ์กับเทคโนโลยีอันก้าวหน้า ส่วนความต้องการของผู้บริโภคก็เพิ่มสูงขึ้นตลอดหลายปีที่ผ่านมา
แต่อย่างไรก็ตาม ถึงแม้ว่าทางภาคใต้ในบางแห่ง เช่น มณฑลกวางตุ้ง , ฝูเจี้ยน , เขตก่วงซี-จ้วง จะสามารถเพาะปลูกพืชและผลไม้เมืองร้อนได้ แต่ก็ต้องพบกับอุปสรรคในเรื่องของสภาพอากาศซึ่งไม่ร้อนคงเส้นคงวาตลอดทั้งปี ส่งผลให้รสชาติกับคุณภาพของผลไม้ที่ออกมายังไม่ดีตามเกณฑ์ อีกทั้งปริมาณของกำลังในการผลิตก็ไม่เพียงพอต่อความต้องการของผู้บริโภคทั้งประเทศ และความต้องการมีแนวโน้มขยายตัวเพิ่มสูงขึ้นทุกปี จึงเห็นได้อย่างชัดเจนว่า ข้อได้เปรียบของไทยทางด้านการผลิตสินค้าเกษตร คือมีความเหมาะเจาะกับการเพาะปลูกผลไม้เมืองร้อนได้ตลอดทั้งปี ไทยผลิตสินค้าเกษตรหลายชนิดซึ่งจีนไม่อาจผลิตได้ เช่น ผลไม้เขตร้อน , ยางพารา , น้ำมันปาล์ม เป็นต้น ด้วยเหตุนี้ถึงแม้จีนจะมีการส่งออกผลไม้บางชนิด เช่น สาลี่หอม , แคนตาลูป , แอ๊ปเปิ้ล ซึ่งเป็นผลเมืองหนาว แต่จากสภาพดินฟ้าอากาศจึงเป็นปัจจัยสำคัญอีกอย่างหนึ่งอันทำให้จีนต้องนำเข้าผลไม้จากไทยหลายชนิด